नेपाली फुटबललाई शोक, दुर्घटनामा परेको जहाज उडाउने पाइलट संकटाका फुटबल खेलाडी थिए

काठमाडौं । पोखराबाट जोमसोमतर्फ लागेको तारा एयरलाइन्सको विमान दुर्घटना हुँदा आइतबार २२ जनाले ज्यान गुमाए ।

विमान दुर्घटनामा ज्यान गुमाउनेमा तीन सदस्यीय चालक दल पनि थियो । चालक दलको नेतृत्व गरिरहेका प्रशिक्षक पाइलट प्रभाकर घिमिरेको पनि दुर्घटनामा ज्यान गयो । दुर्घटनाबाट २२ जनाको ज्यान गएकोमा अहिले पूरा देश शोक मनाइरहेको छ ।

काठमाडौंको टेबहालमा जन्मिएका हाल भैसेपाटी निवासी घिमिरेको निधनमा पनि उड्ड्यन क्षेत्र र उनका आफन्तजनसँगै नेपाली खेलकुद जगत पनि शोकाकुल भएको छ । फुटबलका पूर्व खेलाडी घिमिरेप्रति श्रद्धाञ्जली व्यक्त गर्दै अखिल नेपाल फुटबल संघका लिग निर्देशक सञ्जीव मिश्र भन्छन्, ‘उहाँ एकदमै राम्रो खेलाडी र समाजसेवी भावनाको मानिस हुनुहुन्थ्यो । उहाँको निधनबाट नेपाली फुटबल जगत स्तब्ध भएको छ ।’

घिमिरे जन्मेहुर्केको भित्री काठमाडौंको टोल टेबहाल त झनै शोकाकुल छ । घिमिरेले २०३० को दशकभरी र ०४० को दशकको पूर्वाद्धमा पनि संकटा क्लबबाट शीर्ष स्तरको फुटबल खेलेका थिए ।

‘उहाँ एकदमै राम्रो खेलाडी हुनुहुन्थ्यो । मिड्फिल्डमा खेल्नुहुन्थ्यो । उहाँहरु खेलेको हेरेरै हामी हुर्केको हो, हामीलाई खेल्न प्रेरित गर्नेमध्ये उहाँ पनि एक हो,’ संकटा क्लबका अध्यक्ष इन्द्रमान तुलाधर भक्कानिए, ‘उहाँ टोलमा पनि एकदमै हसिलो, मिजासिलो र भलादमी मानिसका रुपमा गनिनुहुन्थ्यो । हिजो विमान हराएको खवर आएदेखि नै पूरा टेबहाल शोकमा डुबेको छ । समूह समूह बनेर मानिसहरु हिजोदेखि नै संकटा मन्दिरमा प्रार्थनामा बसेका थियौं । तर....।’

तुलाधरका अनुसार त्यो बेलाको भाषाअनुसार लेफ्ट आउट (वायाँ विंग्स)बाट खेल्ने घिमिरेको फुटवर्क निक्कै राम्रो थियो । संकटा क्लबबाट लिग तथा त्रिभुवन च्यालेन्ज शिल्ड जितेका थिए । संकटाले २०३७, २०४० र २०४२ सालमा लिग जित्दा तथा यसैबीचमा त्रिभुवन च्यालेन्ज शिल्ड जित्दाको टोलीमा घिमिरे सदस्य भएको तुलाधरले जानकारी गराए ।

घिमिरेसँगै संकटाबाट झण्डै तीन वर्ष खेलेका नेपाली राष्ट्रिय टोलीका पूर्व कप्तान एवं एन्फाका पूर्व अध्यक्ष गणेश थापाले पनि उनको निधनमा शोक प्रकट गरेका छन् ।

‘प्रभाकर हामीभन्दा अली जुनियर खेलाडी हो । संकटाबाट हामीले सँगै दुई÷तीन वर्ष सँगै खेल्यौं । हामीसँगै खेल्दा उमेर सानै भएकाले उसको उचाई अली कम थियो, तर एकदमै मेहनती र क्षमतावान खेलाडी थियो,’ थापाले स्मरण गरे, ‘उसको सबभन्दा महत्वपूर्ण कुरा जुन म अहिलेसम्म पनि सम्झन्छु, उ एकदमै हसमुख र मिलनसार मानिस थियो । सबैसँग मिल्न सक्ने एकदमै असल मानिस थियो । बीचबीचमा एकदुई पटक भेट भएको थियो । भगवानले राम्रो मानिसलाई चाँडै लाने रहेछन् । प्रभाकरको आत्माले शान्ति पाओस ।’