काठमाडौं । त्रिभुवन आर्मी क्लबको महिला टोलीले एनभिए राष्ट्रिय क्लब लिगमा गत महिना पहिलो पटक उपाधि उचाल्यो । घरेलु महिला प्रतियोगितामा एकछत्र राज गर्दै आएको सशस्त्र प्रहरी बलको एपिएफ क्लबसँगै नेपाल पुलिस क्लब र न्यु डायमन्डलाई पछि पार्दै आर्मीले उपाधि जितेको थियो ।
महारथीलाई पाखा लगाउँदै आर्मी च्याम्पियन बन्दा सफिया पुन मगरको भूमिका सबभन्दा महत्वपूर्ण थियो ।
कुनै पनि प्रतियोगितामा आर्मीको महिला टोलीले तेस्रो स्थानभन्दा माथिको नतिजा निकाल्न सकेको थिएन । तर, यसपाली आर्मीले पुराना महारथीको बर्चस्य तोड्यो । महारथीलाई पाखा लगाउँदै आर्मी च्याम्पियन बन्दा सफिया पुन मगरको भूमिका सबभन्दा महत्वपूर्ण थियो ।
प्रतियोगितामा व्यक्तिगत विधातर्फ कुनै अवार्ड हात नपारे पनि सफियाको योगदान उल्लेखनीय थियो ।
बागलुङ, गल्कोटकी स्थायी वासिन्दा २६ वर्षकी सफियाले लहैलहैमा सानैदेखि गाउँघरमा भलिबल खेल्न सुरु गरेकी थिइन् । तर आफ्नै उमेरका अन्य साथीभन्दा अग्ली भएकाले सानै उमेरमा उनले गाविस स्तरीय प्रतियोगितामा मौका पाउन थालिन ।
हाल पाँच फिट सात इन्च उचाइकी सफियाको गाविस स्तरीय प्रतियोगिता खेल्ने क्रममा राष्ट्रिय रेफ्री खुम गाउँलेसँग भेट भयो । उनलाई ठ्याक्कै यहीं दिन भन्ने थाहा छैन तर, त्यही भेटले उनलाई आज राष्ट्रिय टिमको महत्वपूर्ण सदस्यको रुपमा उभ्याएको छ ।
गाउँतिर खेल्ने शैलीभन्दा फरक तरिकाले खेल्नुपर्ने भएकाले प्राविधिक रुपमा भलिबल सिक्न उनलाई आर्मी आएपछि पनि झन्डै एक वर्ष जति लाग्यो ।
रेफ्री गाउँलेबाट भलिबल खेल्न अझ प्रोत्साहन पाएकी सफिया राजधानीमा वर्षेनी हुने ढोरपाटन महिला भलिबल प्रतियोगितामा धादिङको टिमबाट खेल्न आइन् । प्रतियोगितामा राम्रो नतिजा नआए पनि उनले त्यहाँ धेरै कुरा सिक्न पाएकी थिइन् ।
यहीं प्रतियोगिताकै प्रदर्शनका आधारमा त्रिभुवन आर्मी क्लबले उनलाई अनुबन्धनको प्रस्ताव गर्यो । २०७२ सालमा उनी आर्मीमा आबद्ध भइन् ।
गाउँतिर खेल्ने शैलीभन्दा फरक तरिकाले खेल्नुपर्ने भएकाले प्राविधिक रुपमा भलिबल सिक्न उनलाई आर्मी आएपछि पनि झन्डै एक वर्ष जति लाग्यो ।
‘त्यतिबेला क्लबमा सबै जान्ने थिए । मलाई जम्प भनेको थाहा थिएन । भलिबलको बारेमा बुझ्न एकवर्ष लाग्यो,’ उनले खेलाडीसँगको कुराकानीमा भनिन्, ‘टिममा चिनजान नभएकाले पनि गाह्रो भयो । तर, सबैसँग घुलमिल भएपछि सजिलो भयो ।’
उनी पहिलो पटक २०७६ सालमा नेपालमा भएको १३औं दक्षिण एसियाली खेलकुदको नेपाली टिममा परेकी थिइन । त्यही टोलीले १३औं सागमा रजत पदक जित्यो ।
सफियाले त्यतिबेला आर्मीका पूर्व प्रशिक्षक कपिलकिशोर श्रेष्ठ र हालका प्रशिक्षक लोकेश बुढाबाट ट्रेनिङ गरेकी थिइन्।
आर्मीको टिममा धेरै खेलाडी नभएकाले सफियाले प्लेइङ सेटमा आफ्नो स्थान सुरक्षित गर्न धेरै समय कुर्नु परेन । चाँडै टिममा स्थान बनाइन् ।
सफियाको भलिबल जीवनले तब सार्थकता पायो जब, उनी राष्ट्रिय टिममा परिन् । उनी पहिलो पटक २०७६ सालमा नेपालमा भएको १३औं दक्षिण एसियाली खेलकुदको नेपाली टिममा परेकी थिइन । त्यही टोलीले १३औं सागमा रजत पदक जित्यो ।
त्यसयता राष्ट्रिय टिममा नियमित रहेकी सफिया गतवर्ष बंगलादेशमा एभिसी सेन्ट्रल जोनको उपाधि रक्षा गर्ने टोलीकी महत्वपूर्ण सदस्य थिइन । बंगलादेशमा नेपालले अपराजित रहँदै उपाधि जितेको थियो ।
सफिया एउटा अत्यन्तै अनुशासित र मेहनती खेलाडी भएका कारण सफलता हासिल गरेको आर्मीका प्रशिक्षक बुढा बताउँछन् । भन्छन्, ‘सफियाले जिरोबाट नैं सुरु गरेकी थिइन । खेलाडीमा मेहेनत र अनुशासन हुनुपर्छ । जुन उसमा धेरै छ । यही कारण उनको प्रदर्शन राम्रो हुँदै आएको छ । उनमा ट्रेनिङ गर्दा नथाक्ने, जति पनि गर्नसक्ने खुबी छ ।’
