मंसिर ६, २०८१ बिहीबार | १४:२४:०४
क्यानाडाका साद बिन जफर लुम्बिनीमा विराटनगरले छान्यो ‘आइकोनिक प्लेयर्स’ भिएरा जिनोआको मुख्य प्रशिक्षकमा नियुक्त सिस्नेर घटनाका पीडित परिवारले गरे एन्फामा तालाबन्दी बेन्टेनचरमाथि लागेको प्रतिबन्धविरुद्ध टोटनहमको अपिल रियालको रोमाञ्चक जित चेल्सी क्वार्टरफाइनलमा डेविस कपः नेपालले गुआमलाई हरायो नेपाल ओलम्पिक कमिटीलाई पारदर्शीरुपमा सञ्चालन गर्न माग चितवनलाई ब्लु स्टारको साथ क्यानाडाका साद बिन जफर लुम्बिनीमा विराटनगरले छान्यो ‘आइकोनिक प्लेयर्स’ भिएरा जिनोआको मुख्य प्रशिक्षकमा नियुक्त सिस्नेर घटनाका पीडित परिवारले गरे एन्फामा तालाबन्दी बेन्टेनचरमाथि लागेको प्रतिबन्धविरुद्ध टोटनहमको अपिल रियालको रोमाञ्चक जित चेल्सी क्वार्टरफाइनलमा डेविस कपः नेपालले गुआमलाई हरायो नेपाल ओलम्पिक कमिटीलाई पारदर्शीरुपमा सञ्चालन गर्न माग चितवनलाई ब्लु स्टारको साथ
शनिबारको दिन भ्यालेन्टाइन डे विशेष

‘भ्यालेन्टाइन डे’मा गोप्य योजना

काठमाडौं । मायामा एउटा चर्चित भनाइ छ, एकजना आगो भए अर्काे पानी हुनुपर्छ । नत्र प्रेम सम्बन्ध लामो समय चल्दैन ।

त्यही भनाइको प्रमाण हो, राजु घिसिङ र मोनालिसा खम्बुबीचको सम्बन्ध ।

खोटाङकी मोनालिसा राष्ट्रिय बुद्धिचाल संघकी सदस्य तथा कार्यकारी बोर्ड सदस्य हुन् भने धरानका राजु कान्तिपुर दैनिकका पत्रकार हुन् ।

काठमाडौंको मखनमा २०६५ सालमा भएको नेपाल-भारत मैत्री चेस प्रतियोगितामा पहिलो पटक राजु र मोनालिसाबीच भेट भएको थियो ।

त्यतिबेला मोनालिसा राष्ट्रिय च्याम्पियन थिइन् । राजु उक्त प्रतियोगितामा रिपोर्टिङका लागि गएका थिए ।

प्रतियोगिता सकिएपछि राजुलगायत धेरै पत्रकारले मोनालिसाको अन्तर्वार्ता लिए ।

 

सामान्यतः समाचारका लागि एउटा पत्रकारले कुनै पनि स्टार खेलाडीको विषयमा बढीभन्दा बढी जानकारी राख्न खोज्छ । राजुले पनि मोनालिसा र उनको परिवारबारेमा सबैखाले जानकारी बटुले । समाचार लेख्नका लागि मात्र नभई ‘अरू पनि केही’का लागि ।

मोनालिसा त्यतिबेला १६ वर्षकी थिइन् । मखनको त्यो प्रतियोगितापछि पनि अरू विभिन्न प्रतियोगितामा राजु र मोनालिसाबीच भेट हुने क्रमले निरन्तरता पायो । थप बोलचाल हुन थाल्यो । एक किसिमको मित्रता विकसित भयो । तर, औपचारिक प्रेमी–प्रेमिकाका रूपमा भने उनीहरूको सम्बन्ध विकसित भएको डेढ वर्षमात्र भएको छ ।

२०७६ सालको चैतमा कोभिड १९ महामारीका कारण लकडाउन भएपछि उनीहरूको प्रेमको जरो पलाउन थाल्यो । 

नेपाल बुद्धिचाल संघले २०७७ जेठ १२ गते खेलाडी तथा प्रशिक्षकका लागि अनलाइन प्रशिक्षण दिने र अनलाइन प्रतियोगिता गराउने कार्यक्रम बनायो । त्यसकै जानकारी दिनका लागि मोनालिसाले अरू मिडियाकर्मीलगायत राजुसँग पनि कुरा गरिन् ।

‘कोरोनाका कारण सबै काम ठप्प थियो । सोच्दै नसोचेको कुरा भएको थियो । लकडाउनको समयमा कुनै खेलहरू भएका थिएनन् । तर हामीले अनलाइन इभेन्ट गराएका थियौं,’ मोनालिसा हाँस्दै भन्छिन्, ‘इभेन्ट आयोजना गर्नेदेखि लिएर मिडियासँग पु¥याउने कामको जिम्मा मलाई दिइएको थियो । त्यहींदेखि नै हाम्रो सम्बन्ध सुरु भयो ।’

बुद्धिचाल संघले बिहान ७ बजे सामाजिक सञ्जाल ‘जुम’मा प्रशिक्षणसत्र राखेको थियो । राजुले आफू बिहान ढिलो उठ्ने भएकाले प्रत्येक दिन बिहान फोन गरेर उठाउन मोनालिसालाई अनुरोध गरे । मोनालिसाले सहर्ष त्यो अनुरोध स्वीकार्दा दुईबीच दैनिक कुराकानी हुन थाल्यो ।

महामारीका कारण कामको खास चाप थिएन । त्यसैले प्रत्येक बिहान फोनबाट निद्राबाट ब्युँझाउने उद्देश्य पूरा भएपछि पनि अरू अनौपचारिक वार्तालाप हुन थाल्यो । तथापि सुरुआती दिनमा कुराकानी भने प्रतियोगिता, बुद्धिचालका गतिविधिलगायत खेलकुदकै विषयमा केन्द्रित हुन्थे ।

त्योभन्दा बाहेक राजुले जाने बुझेका कुरा मोनालिसालाई भन्ने गर्थे । उनले महिला सशक्तीकरणका बारेमा सम्झाउने, त्यस्तै कुराका बारेमा फेसबुकमा लिंक पठाउने गर्थे । ‘त्यतिबेलासम्म पनि हामीलाई सम्बन्ध यसरी अगाडि बढ्ला भन्ने लागेको थिएन,’ मोनालिसा सुनाउँछिन् ।

उनलाई राजुले भन्ने गरेको कुरा तथा पठाउने गरेका लिंकहरूले धेरै सहयोग मिल्थ्यो । राजुले गरेको सहयोग र काम देखेर मोनालिसालाई उनी राम्रो व्यक्ति लाग्न थालिसकेको थियो । कुराकानी बढ्दै गएपछि एकदिन राजुले मोनालिसालाई भेट्ने प्रस्ताव राखे ।

‘म बानेश्वरमा बस्थें, राजु तीनकुने । म तिम्रै घरको बाटो हुँदै दिनैपिच्छे अफिस गइरहेको हुन्छु भेटेरै गफ गरौं भने । अलिकति अप्ठ्यारो त लागेको थियो,’ मोनालिसा सम्झिन्छिन् ।

शुक्रबार दशरथ रंगशाला नजिकै एउटा रेष्टुराँमा खेलाडीसँगको कुराकानी चलिरहँदा राजु र मोनालिसाबीच ठट्यौली चल्न थाल्यो । राजुले मोनालिसालाई जिस्क्याए, ‘मख्ख परेर आएको हो कि ।’ 

फेरि मोनालिसा भन्छिन्, ‘हैन नि । यो केटी भाउ खाने रहेछ । पछि उसको काम किन गर्नु भन्यो भने, सोच्यो भने के गर्नु भनेर आएको नि ।’ त्यसपछि राजुको बेजोड हाँसो निस्कन्छ ।

राजुले सुरुमा भेटौंभन्दा मोनालिसाले केही काम थियो र भनेर सोधेकी पनि थिइन् । तर राजुले भेटेर चिया खाऔं अनि कुराकानी गरौं भनेका थिए । महामारीका कारण विश्वभर खेलकुदका गतिविधि पूर्ण रूपमा ठप्प थिए । पत्रकारले समाचार ‘कुक’ गर्नुपर्ने बेला थियो । त्यसैले राजुले आफूलाई मनपरेकी खेलकर्मी मोनालिसाको प्रोफाइल लेख्ने योजनाअनुसार उनीसँग भेट्न खोजेका थिए ।

तर भेट्दासम्म उनलाई मोनालिसासँग प्रेमको रथ अगाडि बढ्ने विश्वास जागिसकेको थियो । त्यसैले पछि सम्बन्ध सार्वजनिक भएपछि अरूले नराम्रो सोच्लान्, पत्रकारिताको दुरुपयोग गरेको अर्थ लाग्ला भनेर प्रोफाइल लेख्ने योजना थाँती राखेको राजु बताउँछन् ।

चिया खाने बहानामा भेट भए पनि कडा लकडाउनका कारण पूरा बजार बन्द थियो । चिया खाने ठाउँ खोज्नकै लागि उनीहरूले पूरा चक्रपथ चक्कर लगाए, तर कुनै पसल भेटेनन् ।

मोनालिसाको त्यहीं दिनमा अनलाइन बैठक थियो । त्यसकारण मोनालिसा घर जाने र राजुले चिया बनाएर ल्याउने कुरा भयो ।

सोहीअनुसार दुवै घर फर्किए । मोनालिसा बैठक सकेर घरबाट बाहिर निस्किइन् । राजु एक थर्मस चिया लिएर मोनालिसाको टोलमा पुगे ।

लकडाउनले पूरा काठमाडौं सुनसान थियो, बाटोकै छेउमा बसेर दुवै चिया खान थाले । राजुले त्यतिबेला तुलसी चिया बनाएर ल्याएका थिए । मोनालिसा पनि तुलसी चिया नै खाने गर्थिन् । त्यहाँ उनीहरूको चियाको ‘टेस्ट’ मिल्न गएको थियो । ‘चियाबाट सुरु भएको टेस्ट जिन्दगीमै मिल्न पुग्यो,’ मोनालिसा ठट्टा गर्छिन् ।

त्यसरी रोडमा बसेर चिया खाँदा मोनालिसालाई अप्ठ्यारो र नराम्रो लागेको थियो । ‘लकडाउनको समयमा बाटोमै बसेर चिया खान तम्तयार हुँदा केटाले प्रेमको भर्याङ हालेको सोच्न सक्ने खतरा थियो । त्यसैले मैले सुरुमै राजुलाई मित्रताभन्दा माथि नसोच्न भनेको थिएँ,’ उनले सुनाइन् ।

राजुले पनि मनको कुरा लुकाउँदै आफूले ‘त्यस्तो केही नसोचेको’ विश्वास दिलाए । उनले दुवैको एउटै क्षेत्र भएकाले चियाको लागि मात्र भेट्न बोलाएको भने । भन्नलाई जे भने पनि मोनालिसाको प्रस्ट बोल्ने बानी राजुलाई मन पर्न थाल्यो । विस्तारै मोनालिसा पनि ।

आफूले प्रस्ट कुरा गर्दा पनि राजुले त्यसलाई सहजतासाथ लिएकोमा मोनालिसामाथि उनको प्रभाव पर्यो ।

सधैं फोनमा बोलचाल हुने, कहिलेकाहीं भेट हुने भएपछि मोनालिसाले राजुसँग सहज महसुस गर्दै गइन् । कुराकानीमा दुवै अझ खुल्न थाले ।

चियामा मात्र होइन अरू धेरै कुरामा पनि उनीहरूको ‘टेस्ट’ मिल्न थाल्यो । मोनालिसा र राजु दुवै साकाहारी थिए । सम्बन्ध घनिष्ठ हुनुमा यो अर्को बलियो कारण बन्यो ।

धेरै नबोल्ने, सानो स्वरमा बोल्ने व्यक्ति थिए, राजु । मोनालिसा अलि बोल्ने स्वभावकी थिइन् ।

मोनालिसालाई राजुको एक–एक कुरा मनपर्दै गएको थियो । ‘तर प्रेम नै भन्ने चाहिँ थिएन । सायद मन परे पनि मनमै थियो होला,’ मोनालिसाले त्यो बेलाको सम्बन्ध अर्थ्याउने प्रयास गरिन् ।

त्यसबेला कोभिड १९ को त्रास धेरै थियो । संक्रमितलाई अरूले गर्ने व्यवहार सहज थिएन । मोनालिसाका भाइलाई संक्रमण भयो । त्यो समयमा मोनालिसाको आमाबुबा काठमाडौंमा थिएनन् । घरमा मोनालिसा, उनकी बहिनी र भाइमात्र थिए । त्यस्तो समयमा राजुले मोनालिसाको घरमा गएर सहयोगी भूमिका निर्वाह गरे ।

राजुले मोनालिसाका भाइबहिनीको सहानुभूति जिते । अनि त्यही सहयोगी व्यवहारबाट मोनालिसाको माया पनि जित्न राजु सफल भए । एकअर्कालाई ‘आई लभ यू’ नभने पनि दुवैले प्रेम बसेको जानकारी पाइहाले ।

एकदिन राजुले मोनालिसालाई परिवारसँग भेटाउने चाहना राखेपछि भने मोनालिसाले प्रस्टैसँग बुझिन्, ‘यो केटाले जीवनभरको साथ खोजेको रहेछ ।’ आमाको अनुमति लिएर उनले राजुको परिवारसँग भेटिन् ।

पारिवारिक सहमतिमै गएको भदौमा राजु र मोनालिसाबीच टीकाटालो भइसकेको छ । तर व्यावसायिक करियर अघि बढाउने सल्लाहमै अर्को वर्ष दुईपछि विवाह हुने तय भइसक्यो । त्यतिन्जेल के त ?

‘दुवै जना प्रायः आफ्नै काममा व्यस्त हुन्छौं । तर सम्बन्धलाई बलियो बनाउन फोन नभए पनि म्यासेज गर्ने, महिनाको २५ गते बाहिर खान जाने, सातामा एकपटक ‘वाक’मा जानेजस्ता सहमति गरेका छौं,’ राजुले सुनाए, ‘सोमबार भ्यालेन्टाइन डे परेको छ । हाम्रो पनि योजना छ तर गोप्य छ ।’