फुटबलमा जे पनि सम्भव छ । आखिर दुई देशका बाँकी परिस्थिति जे-जस्तो भए पनि मैदानमा हुने त ११ विरुद्ध ११ न हो । यसबाट आशा गर्ने ठाउँ भने नभएकै होइन । तर, भारतलाई जित्नका लागि नेपाली टोलीले पहिला आफ्नै मानसिकतामाथि जित हासिल गर्नुपर्नेछ, नडराइकन मैदान उत्रनुपर्नेछ ।
दुवै खेलाडी धेरै अर्थमा समकालीन खेलाडी रहे । हरि केही हदसम्म सिनियर हुन् । जहाँ हरिको खेलाडी जीवन अपेक्षाकृत रूपमा लामो रह्यो, त्यहीं नीराजनको खेलाडी जीवन भने त्यहीं छोटो रह्यो । नीराजन आफ्नो खेलजीवनको उत्कर्ष रहेका बेला अविश्वसनीय ढंगले विदेश पलायन भए ।
स्कोरसिटमा नेपाल पराजित देखिए पनि खासमा मोन्टीले भनेझै नेपाली खेलाडीले मैदानमा भने विश्वस्तरीय खेलाडीविरुद्ध खेलिरहँदा भविष्यका लागि थुप्रै ज्ञान हासिल गरेका छन् ।
खेलाडीको रूपमा ठूलो उपलब्धि हासिल नगरे पनि रमेश दंगालको नाममा अहिले प्रशिक्षकको रूपमा सहिद स्मारक ‘ए’ डिभिजन लिग च्याम्पियन गाँसिएको छ ।
प्रतियोगिता जित्नभन्दा पनि नेपाल सहभागिता र अनुभव बटुल्न नै त्यहाँ पुगेको हो । एसियाका महारथीहरू इरान, मंगोलिया र किर्गिस्तान जस्ता टोली सहभागी हुँदा स्वभाविक रूपमा उपाधि आस थिएन । कम्तीमा वरीयतामा सुधार गर्ने नेपाली टोलीको लक्ष्य हो ।
