सरगत
श्याम थापाले नेपालको घरेलु फुटबलमा जति खेले, खालि एकै क्लबका लागि मात्र खेले । त्यो भनेको त्रिपुरेश्वरको ब्वाइज युनियन भयो । त्यसैले जति जति बेला श्याम थापाको कुरा चल्छ, ब्वाइज युनियनको नाम पनि त्यसै त्यसै जोडिएर आउँछ । उनले १० वर्ष जति ब्वाइज युनियनका लागि खेले । त्यति बेला काठमाडौंकै अन्य क्लबले उनलाई खेलाउन प्रयास नगरेको पनि होइन् । तर कोही सफल भएनन् । यस्तो छ, श्याम थापा र ब्वाइज युनियनबीचको मायाको साइनो ।
ब्वाइज युनियनले आज भन्दा चार दशक जति अगाडि शुभजन्मोत्सव कपलाई मात्र खुबै ध्यान दिएर खेल्थ्यो । यो सबै कुरा त्यति बेलाकै हो । केही वर्ष उसले त्रिभुवन च्यालेञ्ज शिल्ड पनि उत्तिकै महत्व दिएर खेल्यो । यिनै दुई प्रतियोगिता खेल्न श्याम थापा काठमाडौं आउँथे, तात्कालीन कलकत्ताको व्यस्त फुटबलबाट केही दिनको फुर्सद निकालेर । ती दिन बितेको पनि तीन दशक जति भइसकेको छ, तर अहिलेसम्म पनि त्रिपुरेश्वतिर गएर यसो कुराकानी गर्नु पर्छ, श्याम थापासँग जोडिएका मीठा सम्झना खुबै मीठोसँग अनुभव गर्न सकिन्छ ।
यहाँनिर प्रश्न उठ्छ, श्याम थापा र ब्वाइज युनियन यसरी कहिले पनि नटुट्ने गरेर सम्बन्ध कसरी गाँसियो होला ? यसका लागि ०३४ सालतिर फर्किनु पर्छ । त्यही वर्षको सुरुमा नेपालमै पनि श्याम थापाको नाम खुबै चर्चित हुन थालेको थियो र यसको कारण थियो, कलकत्तामा भएको न्युयोर्क कसमस र मोहन बगानबीचको खेल । पेले कसमसको नेतृत्व गर्दै कलकत्तामा खेल्न आएका थिए र त्यस खेलपछि उनले श्याम थापाको प्रशंसामा केही शब्द खर्चेका पनि थिए ।
त्यस वर्षको एक दिन त्रिपुरेश्वरमा के खबर आइपुग्यो भने श्याम थापा आफ्नो घर गुल्मी आएका छन्, आमा बुबालाई भेट्न । ब्वाइज युनियनका तात्कालिन अध्यक्ष बोधबहादुर क्षेत्री र श्रवण श्रेष्ठ मोटरसाइकलमा गुल्मी लागे । अहिले जस्तो काठमाडौंबाट बुटवल पाल्पा जान कहाँ सजिलो थियो र ? खुबै दुःख कष्ट गरेर श्याम थापाको घरसम्म पुगे र प्रस्ताव राखे, ब्वाइज युनियनबाट खेल्न । अपार आश्चर्यबीच श्याम थापाले पनि हुन्छ भने, अनि सुरु भयो, दुईबीचको अटुट सम्बन्ध ।
यही सम्बन्धले थप दुई व्यक्तिगत सम्बन्धलाई पनि जन्माएको थियो, हुर्काएको थियो । श्याम थापा बोधबहादुरलाई दाई भन्थे, श्रवण श्रेष्ठलाई भाइ भन्थे । अचेल श्याम थापाले ब्वाइज युनियनमा बिताएका ती दिनबारे केही सुन्नु पर्यो भने सबैभन्दा भरपर्दो माध्यम तिनै श्रवण श्रेष्ठ मात्र छन् । उनी भन्छन्, ‘त्यो बेला हामीले श्यामदाईलाई यति माया र सम्मान दियौं कि उहाँले ब्वाइज युनियन बाहेक अन्यत्रबाट कहिले पनि खेल्नु भएन् । फेरि हामीलाई उहाँले उत्तिकै माया पनि गर्नु भयो ।’
त्यति बेला ब्वाइज युनियनमा काठमाडौं बाहिरबाट जति पनि खेलाडी खेल्न आउँथे, ती सबै तिनै श्रवण श्रेष्ठकै त्रिपुरेश्वरस्थित घरमा सुत्थे, खान्थे । श्याम थापा एक जनाले भने त्यो सुविधा उपभोग गर्न पाएनन्, किनभने उनका लागि सँगै छेउको ब्लु स्टारमा एउटा कोठाको व्यवस्था गरिएको थियो । जति वर्ष श्याम थापा काठमाडौंमा रहे, त्यही कोठामा बसे । फेरि श्याम थापा कति धेरै भलाद्मी मान्छे भने ब्वाइज युनियनबाट खेल्दा कहिल्यै केही पनि लिएनन्, बरू उल्टै आफै खर्च गर्थे ।
आफ्नो इतिहासमा ब्वाइज युनियनले दुई पल्ट त्रिभुवन च्यालेन्ज शिल्ड जित्यो भने एक अवसरमा त्यही शुभजन्मोत्सव कप । फेरि एकपल्ट ब्वाइज युनियनले शुभजन्मोत्सव कपको फाइनल खेल्यो, तर जित्न भने सकेन् । त्यसमध्ये सबैभन्दा सम्झनालायक प्रदर्शन भने ०४३ सालको शुभजन्मोत्सव कपमै रह्यो । यसका धेरै कारण छन् र यसको पहिलो कारण त त्यस संस्करणको प्रतियोगिता ब्वाइज युनियनले जितेको थियो । फाइनलमा उसले भारतको गुवाहटीलाई हराएको थियो ।
|
त्यही फाइनलबाट दुई खेलाडीले संन्यास लिएका थिए, एक तिनै श्याम थापा थिए । अर्का विदुर विष्ट । श्याम थापाले ०३४ सालमा पहिलो पल्ट ब्वाइज युनियनका लागि खेले, त्यो क्रम त्यही ०४३ सालसम्म चलिरह्यो । दशरथ रंगशालामा भएको फाइनलपछि ब्वाइज युनियनका खेलाडीले चारैतर्फ घुमेर दर्शकको अभिवादन स्वीकारेका थिए । ठीक त्यही बेला आफूले लगाइरहेकै जर्सिमा विदुर विष्टले श्याम थापाको हस्ताक्षर लिन भने बिर्सेनन् ।
‘त्यो दिनको प्रत्येक पल अझै पनि मेरो सम्झनामा जस्ताको त्यस्तै रहेको छ,’ श्रवण श्रेष्ठले भने । फाइनलमा पराजित गुवाहटीका खेलाडीले खेलपछि एक एक गरेर श्याम थापाको खुट्टा ढोक्न बिर्सेनन् । भारतीय खेलाडीमा श्याम थापाप्रतिको सम्मान त्यस्तो थियो । त्यस दिनको फाइनलपछि श्याम थापाले कलकत्ता गएर थप केही खेल खेले र त्यहीं सधैंका लागि खेलाडी जीवनबाट संन्यासको घोषणा गरे । यहाँनिर उल्लेखनीय घटना के रह्यो भने त्यस खेलपछि जर्सी नम्बर २२ र ७ लगाएर ब्वाइज युनियनका खेलाडीले फेरि खेलेनन् ।
श्याम थापाको नम्बर २२ थियो भने विदुर विष्टको ७ । सुरुको एक वर्ष भने श्याम थापाले २१ नम्बर लगाएर पनि खेलेका रहेछन् । श्रवण श्रेष्ठ भन्छन्, ‘अझै पनि श्यामदाइसँग नियमित सम्पर्कमा रहने गरेको छुं । उहाँका लागि म काठमाडौंको प्यारो भाइ हो । उहाँ एक महान खेलाडी त हो नै, त्यो भन्दा ठूलो निकै भलाद्मी, कसैलाई नबिझाउने मान्छे हुनु हुन्छ ।’ र, अन्त्यमा श्रवण श्रेष्ठले एउटा थप जानकारी पनि दिए, श्याम थापाको पूरा नाम रहेछ, श्याम सिं थापामगर ।
