काठमाडौं । पद्मकृष्ण श्रेष्ठ- फ्रेन्ड्स युनियनले स्थापनाको केही वर्षमै आफूलाई नेपाली फुटबलको बलियो टिमको रूपमा उभ्याएको थियो । उसको आफ्नै अलग्गै व्यवस्थापन समूह पनि थियो । फुटबल खेल्न चाहिने सबथोक खेलाडी आफैंले मिलाउन नसक्ने भएपछि त्यही बेला व्यवस्थापनको सोच आइसकेको थियो । हामीले ०२३ सालमा उपाधि जित्दा विद्या व्यायामविरुद्धको अन्तिम खेल फाइनल जस्तै भएको थियो ।
खासमा त्यो फाइनल थिएन, किनभने त्यही बेला लिग साँच्चैको लिगकै रूपमा आयोजना हुन्थ्यो । त्यस खेलमा विद्या व्यायाम मन्दिरलाई बराबरी मात्र पनि पर्याप्त थियो, उपाधि जित्नका लागि । फ्रेन्ड्स युनियनलाई पनि जित नै अनिवार्य थियो । बाँकी टिमको लिग जित्ने सम्भावना समाप्त भइसकेको थियो । त्यसैले यो खेल हेर्न दशरथ रंगशाला दर्शक भरिभराउ हुन्थे । हाम्रो जर्सी थियो, लाइट ब्लु र डार्क ब्लु कोठा-कोठा भएको ।
त्यो पुलिसको जर्सी जस्तै थियो, किनभने हामी पुलिस फुटबलको समर्थक थियौं । पुलिसको उस्तै जर्सी थियो । पुलिसको ब्यारेक ललितपुरमै थियो । त्यतिबेला पुलिसले खेल्ने फुटबल पनि राम्रो थियो अनि उसका केही खेलाडी राम्रा थिए । पुलिसले खेल्ने फुटबल त्यो बेला आर्मीको भन्दा धेरै फरक थियो । पुलिस छोटो-छोटो पास खेल्थ्यो र बलमाथि बढीभन्दा बढी नियन्त्रण गर्न खोज्थ्यो ।
त्यो पुलिस टिमको एउटा ठूलो विशेषता के भन्दा यो टिममा तत्कालीन बर्माबाट नेपाल आएका धेरै जना थिए । जस्तो, रुमबहादुर थापा । उनी पछि आईजीपी पनि भए । यस्तै फत्तेबहादुर । उनी एसएसपीसम्म भए । एनसी राई नामका अर्का खेलाडी पनि थिए, बर्माबाटै आएका । लिग खेल्दाको समय हाम्रो फ्रेन्ड्स युनियन टिममै दुई बाहिरका खेलाडी थिए, त्यसमध्ये एक कालिङपोङबाट आएका । त्यसमा एक थिए, राजु राई ।
हामी अपराजित रहेर लिग च्याम्पियन भएका थियौं । ६ खेल जितेर एक खेल भने बराबरी खेलेका थियौं ।
उनी गोलरक्षक थिए । निकै राम्रा गोलरक्षक । अर्का चम्पक राई । उनी भने झापाका थिए । यस्तै पुलिसका एक खेलाडीले पनि हाम्रोतर्फबाट खेलेका थिए । उनी थिए, राजु क्षेत्री । पुलिसले त्यतिबेला लिग खेल्न छाडिसकेको थियो । अझ आर्मीका एक खेलाडीले पनि हाम्रोबाट खेलेको थियो । उनी थिए, वसन्त बस्नेत । उनी पछि कर्णेलबाट रिटायर्ड भए । अर्को महत्त्वपूर्ण तथ्य के भने जर्सीमा नम्बर लेख्न चलन सुरु भइसकेको थिएन ।
हामीले लिग जित्दा सात टिम थिए । ती एनआरटी, संकटा, आरसिटी, महावीर, ठमेल, अनि फ्रेन्ड्स क्लब र हाम्रो आफ्नै फ्रेन्ड्स युनियन । अब लिग विजेता हाम्रो टिमका खेलाडीको नामतर्फ जाऔं । त्यसमध्ये म आफैं एक भएँ । अनि सम्झेकामध्ये ज्ञान धाख्वा, प्रेम धाख्वा, विजय क्षेत्री, वसन्त बस्नेत, चम्पक राई, पुरुषोत्तम लिपालु, राजु राई, आशाकाजी शाक्य, सूर्यमान तुलाधर । सूर्यमान भने काठमाडौंका थिए ।
लिपालु त्यो समयका नाम चलेका खेलाडीमा पर्थे । डिफेन्सबाट खेल्थे, निकै बलिया थिए । आक्रामक भएर खेल्थे । झगडा भयो भने सबैभन्दा अगाडि हुन्थे । अब त उनी रहेनन् । लिग भने आफैंमा एक राउन्डको थियो र हाम्रो १३ अंक भएको थियो । हामी अपराजित रहेर लिग च्याम्पियन भएका थियौं । ६ खेल जितेर एक खेल भने बराबरी खेलेका थियौं । मलाई राम्रोसँग सम्झना छ, उपाधि जितेको बेला पुरस्कार वितरण गर्न तत्कालीन अधिराजकुमार धीरेन्द्र शाह आएका थिए ।
मेडलसम्म खेलाडीले पाए, आर्थिक पुरस्कार भने केही थिएन । फ्रेन्ड्स युनियनले लिग जितेको एक वर्ष अगाडि त्रिभुवन च्यालेन्ज सिल्डको फाइनल पनि खेलेको थियो, तर उपविजेतामै सीमित रह्यो । त्यो प्रतियोगिता भने मैले खेलिनँ । म आफैंमा ठिकैको खेलाडी थिएँ । नराम्रो पनि थिइनँ । मैले बागमती अञ्चलका लागि पनि खेलें । बागमतीका लागि ०२२ सालतिर नर ट्रफी पनि खेलें । यसरी मेरो खेल जीवन पाँच वर्षजतिको मात्र भयो ।
लिग जित्दाको केही वर्षमै यो क्लब सदाका लागि हराएर गयो । यसको मुख्य कारण त, क्लबका लागि पर्याप्त आर्थिक स्रोत नहुनु नै थियो ।
मैले फुटबल खेलेकामा घरमा खुसी पनि थिएनन्, दुःख पनि भएनन् । तर मामाघरका बाजे पनि असाध्यै खुसी हुनुहुन्थ्यो, किनभने मैले गोल गर्दा गोरखापत्रमा नाम निस्क्थ्यो र यो मेरो मामाघरका लागि गर्वको विषय हुन्थ्यो । त्यो समय गोरखापत्रमा खेलको समाचार दिने क्रम सुरु भइसकेको थियो । त्यस्तो समाचारमा कम्तीमा गोल गर्नेको नाम हुन्थ्यो । मामा रमा भने त्यही बेला पत्रिका पढ्ने चलन सुरु भइसकेको थियो ।
लिग जित्दाको केही वर्षमै यो क्लब सदाका लागि हराएर गयो । यसको मुख्य कारण त, क्लबका लागि पर्याप्त आर्थिक स्रोत नहुनु नै थियो । फेरि क्लबमा नयाँ खेलाडी पनि आउन छाडे । त्यही बेला ललितपुरमा थ्री स्टारको पनि जन्म हुने क्रम चलिरहेको थियो । पछि यसलै ललितपुरको मूल क्लबको रूपमा आफूलाई स्थापित गर्यो । मेरो विचारमा फ्रेन्ड्स युनियनले ०२६ सालसम्म फुटबल खेलेको हुनुपर्छ ।
याे पनि
https://kheladi.com/football/26196
https://kheladi.com/football/26330
https://kheladi.com/football/26434
https://kheladi.com/football/26544