आश्विन २४, २०८२ शनिबार | १२:१२:४८
‘होम म्याच घरमै खेल्न पाउनुपर्छ’ फेरि जुर्मुराउँदै महिला फुटबल श्रीलंकाली फुटबलमा अल्मुताइरीको कमाल, चर्चा सर्वत्र क्रिकेटले धनी बनाएका शाहरूख र जुही लगातार दोस्रो जित निकाल्दै नेपाल समूह विजेता जापानले दियो नेपाललाई १३२ रनको लक्ष्य एएफसी एसियन कप छनोट खेल्ने यु-१७ फुटबल टोलीको बिदाइ जापानविरुद्ध फिल्डिङ गर्दै नेपाल लुम्बिनी स्पोर्टस अवार्ड नेपालगन्जमा हुने नेपाल प्रहरीले गर्यो कराते खेलाडीको सम्मान तथा बिदाइ ‘होम म्याच घरमै खेल्न पाउनुपर्छ’ फेरि जुर्मुराउँदै महिला फुटबल श्रीलंकाली फुटबलमा अल्मुताइरीको कमाल, चर्चा सर्वत्र क्रिकेटले धनी बनाएका शाहरूख र जुही लगातार दोस्रो जित निकाल्दै नेपाल समूह विजेता जापानले दियो नेपाललाई १३२ रनको लक्ष्य एएफसी एसियन कप छनोट खेल्ने यु-१७ फुटबल टोलीको बिदाइ जापानविरुद्ध फिल्डिङ गर्दै नेपाल लुम्बिनी स्पोर्टस अवार्ड नेपालगन्जमा हुने नेपाल प्रहरीले गर्यो कराते खेलाडीको सम्मान तथा बिदाइ
शनिबारको दिन काउन्टर अट्याक

‘होम म्याच घरमै खेल्न पाउनुपर्छ’

काठमाडौं । कुरा १४ वर्षअघिको हो । अखिल नेपाल फुटबल संघ (एन्फा)मा गणेश थापाको शक्तिशाली नेतृत्व थियो । अन्तर्राष्ट्रिय फुटबलमा थापाको प्रभाव यतिबिघ्न थियो की, उनले चाहेको कुरा फिफा र एएफसीबाट सजिलै गराउन सक्थे । देशभित्र पनि खेलाडीका रुपमा कमाएको ख्याती र प्रशासकका रुपमा गरेका कामले उनको व्यक्तित्वको कद अग्लँदो थियो । अर्थात एन्फा नेतृत्व आफूले चाहेको जस्तोसुकै काम पनि गर्न सक्ने अवस्थामा थियो । एन्फाभित्र सबै थापाका प्रशंसकमात्र थिए । सरकार, नागरिक समाज र व्यावसायिक प्रतिष्ठानमा पनि उनको पहुँच बलियो थियो ।

त्यही समयको कुरा हो, नेपाली राष्ट्रिय टिम विश्वकप २०१४ को छनोट प्रतियोगिता खेल्ने तयारी गरिरहेको थियो । कमजोर टिमोर लिस्टेलाई पहिलो चरणको प्लेअफमा प्रतिद्वन्द्वी पाउँदा नेपाल पहिलो पटक विश्वकप छनोटमा दोस्रो चरण पुग्न सफल भएको थियो । फुटबल इतिहास, भौतिक पूर्वाधार र देशको आर्थिक अवस्थामा निक्कै पछाडि रहेका कारण टिमोर लिस्टेले दुवै लेगका खेल दशरथ रंगशालामै आएर खेलेको थियो ।

पहिलो लेग २–१ तथा दोस्रो लेग ५–० गरि समग्रमा ७–१ को नतिजा निकाल्दै नेपाल त्यसको भरपूर फाइदा उठाउन सफल भएको थियो । टिमोर लिस्टेले घरेलु खेल आफ्नै देशमा खेल्न दाबी गरेको भए नेपाल दोस्रो लेगका लागि त्यहाँ जानुको विकल्प थिएन ।

वर्षातको समय, त्यसमाथि पनि लामो लिगका कारण क्षतविक्षत बनेको रंगशालालाई तयार गर्नुभन्दा एन्फाको तत्कालिन नेतृत्वलाई जोर्डनको प्रस्ताब उचित लाग्यो । त्यहीअनुसार प्रकृयाहरु सुरु भए । जसरी एन्फामा प्रकृया सुरु भयो, उसैगरी त्यसको सूचना बाहिर चुहिन थाल्यो । त्यसपछि सुरु भयो एउटा भद्र आन्दोलन ‘होम म्याचेज सुड बी प्लेड एट होम’ का नाममा ।

पहिलो चरणमा निरिह टिमोर लिस्टेविरुद्ध बाजी मारेपछि अब नेपालले सामना गर्नुपर्ने भयो, बलियो जोर्डनको । जुन खेलका लागि जोर्डनले टिमोर लिस्टेसँगको खेलअघि नै नेपाललाई दोस्रो चरणमा छानिए दुवै लेग आफ्नो भूमिमा खेल्न प्रस्ताब गर्यो । वर्षातको समय, त्यसमाथि पनि लामो लिगका कारण क्षतविक्षत बनेको रंगशालालाई तयार गर्नुभन्दा एन्फाको तत्कालिन नेतृत्वलाई जोर्डनको प्रस्ताब उचित लाग्यो । त्यहीअनुसार प्रकृयाहरु सुरु भए । जसरी एन्फामा प्रकृया सुरु भयो, उसैगरी त्यसको सूचना बाहिर चुहिन थाल्यो । त्यसपछि सुरु भयो एउटा भद्र आन्दोलन ‘होम म्याचेज सुड बी प्लेड एट होम’ का नाममा ।

सामाजिक संजाल फेसबुकमा त्यस्तो समूह बन्यो । बनेको केही दिनमै सयौं सदस्य बनाउन सफल त्यो समूह नेपाली फुटबलप्रति निकै सचेत र गम्भीर थियो । नेपालले जोर्डनविरुद्धको विश्वकप छनोटका होम एण्ड अवे दुवै खेल विपक्षीको मैदानमा खेल्ने चर्चाका कारण फुटबलप्रेमी युवाहरुको जमात त्यसरी सक्रिय भएको थियो । अनि, सचेत युवाहरुको त्यो समूहले एन्फालाई दवाव दिन फेसबुकको माध्यमबाट यसैगरी सन्देश दिएका थिए, ‘होम म्याचेज सुड बी प्लेड एट होम’ अर्थात घरेलु खेल घरमै खेलिनुपर्छ ।

फेसबुकमा सचेत युवाहरुले अत्यन्तै भद्रताका साथ व्यक्त गरेको त्यो भावना केही सञ्चार माध्यमले टपक्क टिपे । असारे झरीमा लिग चलिरहँदा दुई–चार जना युवा समर्थकले त्यही ‘होम म्याचेज सुड बी प्लेड एट होम’ लेखिएका प्लेकार्ड प्रदर्शन गरे । तर, त्यो भद्र आह्वानले ठूलो नतिजा दियो । ‘इन्भिन्सिबल’ झै मानिएको एन्फा नेतृत्वको ध्यान तान्न सफल भयो । र, सन् २०११ जुलाई २८ का लागि तय भएको जोर्डनविरुद्धको घरेलु खेल धान रोप्ने खेतभन्दा पनि बिजोग अवस्थाको दशरथ रंगशालामा भयो । जहाँ घरेलु मैदानको फाइदा उठाउँदै नेपाल जोर्डनसँग १–१ को ऐतिहासिक बराबरी नतिजा निकाल्न सफल भयो । जवकि पाँच दिनअघि जोर्डनमा भएको अवे लेगमा नेपाल ९–० को फराकिलो अन्तरमा पराजित भइसकेको थियो ।

फुटबलमा घरेलु खेलको महत्व निक्कै विशेष रहन्छ । आफ्नो मैदानमा प्रतिस्पर्धा गर्न पाए जस्तोसुकै बलियो विपक्षीलाई पनि मात दिने आशा फुटबलमा रहने गर्छ । नेपालले आफ्नो घरमा खेल्न पाउँदा सन् २०११ मा भर्खरै विश्वकप खेलेर आएको उत्तर कोरियालाई १–० को नतिजामा रोक्ने बहादुरी गरेर पनि त्यसैलाई प्रमाणित गरेको थियो ।

फुटबलमा घरेलु खेलको महत्व निक्कै विशेष रहन्छ । आफ्नो मैदानमा प्रतिस्पर्धा गर्न पाए जस्तोसुकै बलियो विपक्षीलाई पनि मात दिने आशा फुटबलमा रहने गर्छ । विश्व फुटबलको सर्वोच्च निकाय फिफाले पनि घरेलु मैदानमा खेल्नु फाइदाजनक हुने भएकाले दुवै टिमलाई फेयर प्रतिस्पर्धाको अवसर दिन होम एण्ड अवे पद्दती सुरु गरेको थियो । यही कारण फुटबलमा अवे गोललाई घरमा गरेको गोलको तुलनामा बढि महत्व दिइन्छ । नेपालले आफ्नो घरमा खेल्न पाउँदा सन् २०११ मा भर्खरै विश्वकप खेलेर आएको उत्तर कोरियालाई १–० को नतिजामा रोक्ने बहादुरी गरेर पनि त्यसैलाई प्रमाणित गरेको थियो ।

घरमा खेल्न पाउँदा आफू अभ्यस्त मैदान र आफ्ना समर्थकको साथ पाउने भएकाले नतिजा अनुकुल पार्न फाइदा पुग्ने मान्यता छ । यसकारण दुई लेगको प्रतिस्पर्धामा एउटा खेल आफ्नो मैदानमा खेल्न पाउनु जुनसुकै टिमको अधिकार हो । र, आफ्नो मैदानमा आफ्नो टिमको खेल हेर्न पाउनु समर्थकको पनि अधिकार हो । तर नेपाली राष्ट्रिय टिम र फुटबल समर्थकहरु त्यो अधिकारबाट बञ्चित भएको लामो समय भइसकेको छ ।

मैदानको अवस्था ठिक नभएको बहानामा पहिलो पटक विश्वकप छनोटअन्तर्गत २०८० चैत ९ गते बहराइनविरुद्धको घरेलु खेल विपक्षीको मैदानमा लाँदा एन्फा राजनीतिलाई केन्द्रमा राखेर मतदाताको जन्ती लगेको एन्फाले केही महिनापछि सुरक्षाको बहाना बनायो । नेपाली फुटबलमात्र नभई राष्ट्रिय स्वाभिमानमा समेत दीर्घकालिन दुष्प्रभाव पर्ने गरि एन्फाले आफै भएको एकमात्र दशरथ रंगशालालाई ‘असुरक्षित’ घोषणा गर्यो ।

११ वटा आधिकारिक खेलमध्ये विश्वकप छनोटअन्तर्गत नै संयुक्त अरब इमिरेट्स (युएई)विरुद्धका दुवै खेल नेपालले घरमा खेल्न पाएन । किनकी मतदाता खुसी पार्न विदेश सयर गराउने, विपक्षीको मैदानमा गएर खेल्दा त्यो देशबाट पाउने आतिथ्य र पारितोषिकको लोभ आफैले खेल आयोजना गरे पूरा हुँदैनथ्यो ।

त्यसयता नेपालले १२ अन्तर्राष्ट्रिय खेल खेलिसकेको छ । जसमध्ये बंगलादेशविरुद्धको एउटा मैत्रीपूर्ण खेलबाहेक कुनै पनि रंगशालामा खेल्न पाएको छैन । नेपालले खेलेका यी १२ खेलमध्ये इङ्ल्यान्डमा भएको एउटा खेल अनौपचारिक थियो ।

११ वटा आधिकारिक खेलमध्ये विश्वकप छनोटअन्तर्गत नै संयुक्त अरब इमिरेट्स (युएई)विरुद्धका दुवै खेल नेपालले घरमा खेल्न पाएन । किनकी मतदाता खुसी पार्न विदेश सयर गराउने, विपक्षीको मैदानमा गएर खेल्दा त्यो देशबाट पाउने आतिथ्य र पारितोषिकको लोभ आफैले खेल आयोजना गरे पूरा हुँदैनथ्यो । यो सबै स्वार्थ पूरा गर्नका लागि एन्फा नेतृत्वले यस्तो वातावरण बनाइसकेको थियो की, एसियाली फुटबलको सर्वोच्च निकाय एएफसीले नै रंगशालालाई अन्तर्राष्ट्रिय खेलका लागि ‘अयोग्य’ घोषणा गर्यो ।

नेपाली राष्ट्रिय टिम विश्वकपको दौडबाट बाहिरिइसकेको छ । अब अर्को वर्ष साउदी अरेबियामा हुने एएफसी एसियन कपका लागि नेपालको चुनौती बाँकी छ । र, त्यही गह्रुंगो चुनौती मकिइसकेका काँधमा बोकेर नेपाली टोली अहिले भियतनाम पुगेको छ । उसोत, एउटै अंक जोड्न नसकेको नेपाल छनोटको समूह ‘एफ’को पुछारमा छ । तर नेपाल र भियतनाममाथि जित हासिल गरेर ६ अंकका साथ दुई खेलको समाप्तीमा शीर्ष स्थानमा रहेको मलेसियामाथि फिफाले कार्वाही गरेका कारण नेपालले नयाँ लाइफलाइन पाउने अपेक्षा गरिएको छ ।

फर्जी कागज पेश गरेर अयोग्य खेलाडी खेलाएको अभियोगमा मलेसिया फुटबल संघ र उसका सात खेलाडीमाथि फिफाको अनुशासन कार्वाही भएको छ । त्यसअनुसार मलेसियासँग पराजित भएर गुमाएको तीन अंक नेपालले प्राप्त गर्ने सम्भावना छ । त्यसो भए नेपालको साउदी अरेबिया जाने आशा जीवित रहन्छ ।

होम खेल घरमै खेल्न पाउनुपर्नेछ । जोर्डनसँग उसको मैदानमा ९ गोल खाए पनि घरमा १–१ को बराबरी गरेजस्तै नतिजा ल्याउन सक्नुपर्नेछ । उत्तर कोरियासँगको खेलबाट प्रेरणा लिनुपर्नेछ । तर, यो सबथोकबाट नेपाली फुटबललाई आफ्नै नेतृत्वले बञ्चित गरिसकेको छ ।

त्यसका लागि लाओससँग समेत हारिसकेको अवस्थामा अब नेपालले बाँकी रहेका खेलमा सुखद नतिजा ल्याउन सक्नुपर्नेछ । तत्कालका लागि भियतनामसँग हार्नुहुन्न । अवे खेलको नतिजा जस्तो भए पनि होम खेल जित्नुपर्नेछ । त्यसका लागि होम खेल घरमै खेल्न पाउनुपर्नेछ । जोर्डनसँग उसको मैदानमा ९ गोल खाए पनि घरमा १–१ को बराबरी गरेजस्तै नतिजा ल्याउन सक्नुपर्नेछ । उत्तर कोरियासँगको खेलबाट प्रेरणा लिनुपर्नेछ । तर, यो सबथोकबाट नेपाली फुटबललाई आफ्नै नेतृत्वले बञ्चित गरिसकेको छ ।

बञ्चित यसअर्थमा की लाखौं फुटबलप्रेमीको आस्थामाथि निर्मम प्रहार गर्दै ‘अयोग्य’ घोषणा गरिएको रंगशालालाई योग्य बनाउनका लागि सिन्को नभाचेको फुटबल नेतृत्वले भियतनामविरुद्धको होम र अवे दुवै खेल उतै खेल्ने प्रपञ्च सफल बनाइसकेको छ । पहिलो लेगमा बिहीबार नेपाल ३–१ को नतिजामा पराजित भइसकेको छ । दोस्रो लेग मंगलबार उतै खेलेर राष्ट्रिय टिम घर फर्किनेछ ।

यतिमात्र होइन, नेपालले मंसिर २ मा मलेसिया तथा चैत १७ मा लाओसविरुद्ध हुने घरेलु खेल पनि आफ्नो मैदानमा खेल्न पाउने संकेत देखिँदैन । ‘अयोग्य’ रंगशालालाई योग्य बनाउन सिन्को नभाचिनु नै यसको सबभन्दा ठूलो प्रमाण हो ।

सुशासनको यो चर्को नाराको आवाज नेपाली खेलकुदसम्म अझै पनि पुग्न सकेको छैन । कुशासनको रोगले नेपालमा खेलकुद सबभन्दा बढि ग्रसित छ । त्यसमा पनि फुटबल अझ अग्रपंक्तिमा छ । खेलकुदसम्म र फुटबलसम्म यो नारा पुर्याउनैपर्छ । 

कैयौं १२ वर्षमा पनि खोला नफर्किएको नेपाली फुटबलमा अब खोला फर्किनैपर्छ । पूरा देश अहिले सुशासनको महाअभियानमा छ । अघिल्लो महिनाको जेन्जी आन्दोलनले राजनीतिक नक्सामा उलटफेर गरेपछि राज्यका सबै तह र तप्कामा कुशासनको अन्त्य हुने र सुशासन स्थापना हुने स्वभाविक आशा पलाएको छ । तर सुशासनको यो चर्को नाराको आवाज नेपाली खेलकुदसम्म अझै पनि पुग्न सकेको छैन । कुशासनको रोगले नेपालमा खेलकुद सबभन्दा बढि ग्रसित छ । त्यसमा पनि फुटबल अझ अग्रपंक्तिमा छ । खेलकुदसम्म र फुटबलसम्म यो नारा पुर्याउनैपर्छ । 

१४ वर्षअघिकै उदाहरण लिउँ । टिमोर लिस्टेविरुद्धको खेलका लागि एन्फाले चलिरहेको शीर्ष डिभिजनको लिग १० दिन रोकेर मैदान बनाएको थियो । जोर्डनविरुद्धको खेल लिग सकिएको १२ दिनपछि थियो । त्यहीबीचमा मैदान तयार गरिएको थियो । गर्न चाहे अहिले पनि सकिन्छ । भियतनामविरुद्धको खेल उतै खेले पनि मलेसिया र लाओससँगका होम खेल अवे मैदानमा खेलाउने छुट एन्फालाई दिनुहुन्न ।

होम म्याच सुड बी प्लेड एट होम ।