मंसिर ६, २०८१ बिहीबार | १४:२०:५७
क्यानाडाका साद बिन जफर लुम्बिनीमा विराटनगरले छान्यो ‘आइकोनिक प्लेयर्स’ भिएरा जिनोआको मुख्य प्रशिक्षकमा नियुक्त सिस्नेर घटनाका पीडित परिवारले गरे एन्फामा तालाबन्दी बेन्टेनचरमाथि लागेको प्रतिबन्धविरुद्ध टोटनहमको अपिल रियालको रोमाञ्चक जित चेल्सी क्वार्टरफाइनलमा डेविस कपः नेपालले गुआमलाई हरायो नेपाल ओलम्पिक कमिटीलाई पारदर्शीरुपमा सञ्चालन गर्न माग चितवनलाई ब्लु स्टारको साथ क्यानाडाका साद बिन जफर लुम्बिनीमा विराटनगरले छान्यो ‘आइकोनिक प्लेयर्स’ भिएरा जिनोआको मुख्य प्रशिक्षकमा नियुक्त सिस्नेर घटनाका पीडित परिवारले गरे एन्फामा तालाबन्दी बेन्टेनचरमाथि लागेको प्रतिबन्धविरुद्ध टोटनहमको अपिल रियालको रोमाञ्चक जित चेल्सी क्वार्टरफाइनलमा डेविस कपः नेपालले गुआमलाई हरायो नेपाल ओलम्पिक कमिटीलाई पारदर्शीरुपमा सञ्चालन गर्न माग चितवनलाई ब्लु स्टारको साथ
शनिबारको दिन महिला साफ च्याम्पियनसिप

पहिलो महिला साफ च्याम्पियनसिप २०१०, भारतले लगाइदिएको त्यो पूर्णविराम...

काठमाडौं । महिला साफ च्याम्पियनसिप फुटबलको इतिहास लामो छैन । नियमित सहभागी नेपालले हालसम्म यसको उपाधि जित्न सकेको छैन । तर, उपाधि दाबेदार भने सधैं रहँदै आएको छ ।

बंगलादेशस्थित दक्षिण एसियाली फुटबल महासंघ (साफ)को मुख्यालयमा अघिल्लो साता सम्पन्न साफ कंग्रेसले आगामी संस्करण नेपालमै आयोजना गर्ने निर्णय गरेको छ । भदौमा घरेलु मैदानमा हुने प्रतियोगितामा नेपाली महिला फुटबल टोली कीर्तिमान रच्ने तयारीमा हुनेछ ।

आजभन्दा एक दशकअघि बंगलादेशबाट महिला साफ च्याम्पियनसिप सुरु भएको थियो । पहिलो संस्करणमा नै नेपालले रजत पदक जित्यो । त्यसयता नेपालले लगातार तीन पटक फाइनल यात्रा तय गर्यो । यद्यपि उपाधि यात्रामा भने तीनै पटक भारत नै बाधक बन्यो । तर, सन् २०१६ मा भएको चौथो संस्करणमा नेपाल सेमिफाइनलबाटै बाहिरिनुपरेको थियो ।

तर, नेपाली फुटबलका लागि सधैंको तगारो बन्दै आएको भारतको चुनौती पन्छाउन सके मात्रै नेपाली महिला टिमले ‘डेडलक’ तोड्न सक्नेछ । हालसम्म आयोजना भएका चार संस्करणमध्ये तीन पटक उपविजेता बनेको नेपाल सधैं भारतसँगै पराजित हुनुपरेको छ ।

आजभन्दा एक दशकअघि बंगलादेशबाट महिला साफ च्याम्पियनसिप सुरु भएको थियो । पहिलो संस्करणमा नै नेपालले रजत पदक जित्यो । त्यसयता नेपालले लगातार तीन पटक फाइनल यात्रा तय गर्यो । यद्यपि उपाधि यात्रामा भने तीनै पटक भारत नै बाधक बन्यो । तर, सन् २०१६ मा भएको चौथो संस्करणमा नेपाल सेमिफाइनलबाटै बाहिरिनुपरेको थियो ।

सन् २०१० अर्थात् २०६७ मंसिर २६ देखि बंगलादेशको कक्सबजार रंगशालामा पहिलो संस्करण आयोजना भएको थियो । प्रतियोगितामा आयोजक बंगलादेश, नेपाल, माल्दिभ्स, भारत, भुटान, अफगानिस्तान, श्रीलंका र पाकिस्तान गरी आठ टिम सहभागी थिए ।

समूह ‘बी’ मा नेपालसँगै पाकिस्तान, माल्दिभ्स र अफगानिस्तान थिए । डिसेम्बर १२ मा पहिलो खेल नेपालले माल्दिभ्सविरुद्ध खेल्यो । त्यसमा नेपालले माल्दिभ्समाथि आधा दर्जन गोल गर्दै प्रतियोगिताको सुखद सुरुआत गरेको थियो । उक्त खेलमा नेपालकी अनु लामाले पहिलो ह्याट्रिक गरेकी थिइन् ।

तर, डिसेम्बर २३ मा भएको प्रतियोगिताको फाइनलमा चिरप्रतिद्वन्द्वी भारतले १–० ले हराउँदै नेपालको अपराजित यात्रामा पूर्णविराम लगाइदियो ।

डिसेम्बर १४ मा भएको दोस्रो खेलमा नेपालले अफगानिस्तानलाई १३–० को फराकिलो नतिजामा पराजित गर्यो । डिसेम्बर १८ मा समूह चरणको अन्तिम खेल खेलेको नेपाल पाकिस्तानमाथि १२–० को फराकिलो गोलमा जित पाउँदै शतप्रतिशत नतिजासहित समूह विजेताको रूपमा सेमिफाइनल पुग्यो ।

अपराजित यात्रा कायम राख्ने क्रममा नेपालले समूह ‘ए’को उपविजेताका रूपमा सेमिफाइनल पुगेको आयोजक बंगलादेशलाई ३–० गोलले हराउँदै फाइनलमा भारतसँगको भेट पक्का गरको थियो ।

तर, डिसेम्बर २३ मा भएको प्रतियोगिताको फाइनलमा चिरप्रतिद्वन्द्वी भारतले १–० ले हराउँदै नेपालको अपराजित यात्रामा पूर्णविराम लगाइदियो ।

त्यसबेला नेपाली टोलीका मुख्य प्रशिक्षक ध्रुव केसी थिए । सोही टिममा कप्तान जमुना गुरुङ थिइन् । उक्त प्रतियोगितामा लगातार तीन ह्याट्रिक गरेकी अनुले सर्वाधिक ११ गोलको योगदान गरेकी थिइन् । प्रतियोगिताको सर्वाेत्कृष्ट खेलाडी घोषित भएकी अनुको प्रदर्शन नेपालको फाइनल यात्रामा निकै महत्त्वपूर्ण रह्यो । लामो सयमसम्म नेपाली महिला फुटबलको इतिहासकै सर्वाधिक गोलकर्ता रहेकी अनुको कीर्तिमान सावित्रा भण्डारीले सन् २०१९ को नादेझ्दा कपका दौरान तोडेकी थिइन् ।

‘टिमको र मेरो व्यक्तिगत प्रदर्शन राम्रो भएको थियो । म, अनु (लामा), दीपा (अधिकारी), प्रमिला (राई), सजना (राना) हामी अग्रपंक्तिबाट खेल्थ्यौं । हाम्रो टिमवर्क राम्रो थियो,’ उनले स्मरण गरिन्, ‘सेमिफाइनलमा बंगलादेशसँगको खेलमा मैले दुई र दीपाले एक गोल गरेका थियौं । तर फाइनलमा भारतसँग १–० ले हार्नुपर्यो ।’

सन् २०१० मा नेपाली टिम करिब एक महिनाको प्रशिक्षण लिएर साफ च्याम्पियनसिप खेल्न बंगलादेश पुगेको थियो । फाइनलमा भारतकी सुस्मिता मलिकले गरेको एक मात्र गोल निर्णायक बन्दा नेपाल उपाधिबाट वञ्चित हुनुपरेको थियो ।

त्यसबेलाकी नेपाली टिमकी कप्तान जमुना टिमवर्कले त्यहाँसम्म पुगेको बताउँछिन् । त्यसै प्रतियोगितामा पहिलो पटक कप्तानी भूमिका पाएकी जमुनाले पहिलो चुनौतीमै टोलीलाई फाइनल यात्रा गराएकी थिइन् ।

‘टिमको र मेरो व्यक्तिगत प्रदर्शन राम्रो भएको थियो । म, अनु (लामा), दीपा (अधिकारी), प्रमिला (राई), सजना (राना) हामी अग्रपंक्तिबाट खेल्थ्यौं । हाम्रो टिमवर्क राम्रो थियो,’ उनले स्मरण गरिन्, ‘सेमिफाइनलमा बंगलादेशसँगको खेलमा मैले दुई र दीपाले एक गोल गरेका थियौं । तर फाइनलमा भारतसँग १–० ले हार्नुपर्यो ।’

त्यतिबेलाकी महत्त्वपूर्ण खेलाडी अनु लामा नेपालले राम्रो प्रदर्शन गर्दागर्दै पनि उपाधि जित्न नसक्नु दुर्भाग्य भएको बताउँछिन् ।

‘सबै युवा खेलाडी थियौं । औसत उमेर पनि २१–२२ वर्ष थियो । पहिलो साफ च्याम्पियनसिप भएकाले एकदमै धेरै ऊर्जा र उत्साह पनि थियो । सबै खेलाडीमा जोस भरिएको थियो । ११औं सागमा भारतसँग हारेर उपविजेता भएका थियौं । त्यही प्रतियोगिताको अनुभवलाई लिएर हामी उपाधि जित्ने लक्ष्यसाथ बंगलादेश पुगेका थियौं,’ अनु भन्छिन्, ‘६० मिनेटसम्म फाइनलमा गोल भएको थिएन । तर, ६५औं मिनेटमा हाम्रो साइडको बायाँपट्टि भारतले फ्रि–किक पायो । ४०–५० यार्डबाट भारतीय खेलाडीले हानेको फ्रि–किक गोल हुन पुग्यो । त्यो गोल हाम्रा लागि दुर्भाग्य नै बन्यो । धेरै प्रयास गर्यौं तर, सफल भएनौं । उपविजेतामै चित्त बुझाउनुपर्यो ।’

फुटबलमा आफ्नो जीवनको लामो समय व्यतित गरेका ध्रुव केसीले त्यो बेलामा पहिलो पटक राष्ट्रिय टिमको मुख्य प्रशिक्षकको जिम्मेवारी पाएका थिए । यसअघि उनले सहायक प्रशिक्षक तथा अफिसियलको रूपमा प्रशस्तै अनुभव बटुलिसकेका थिए ।

पहिलो पटक साफ च्याम्पियनसिपमा सहभागिता जनाएको महिला टिमलाई उनले अखिल नेपाल फुटबल संघ (एन्फा) ले गराउने लिग र बाँकी प्रतियोगिताको आधारमा छानेका थिए ।

‘त्यो बेलामा साधारण क्याम्प, बन्द प्रशिक्षण गरेर खेलाडीलाई राखेका थियौं । ४०-५० जना खेलाडीलाई बोलायौं । र, १८ खेलाडी छनोट गर्यौं,’ उनले सुनाए ।

रेफ्रीको सानो गल्तीले गर्दा हामीले खेल हार्यौं । अहिले जस्तो अवस्था भएको भए भिडियो हेर्न हुन्थ्यो । त्यो बेलामा थिएन ।

पहिलो साफ च्याम्पियनसिपमा नै नेपाललाई फाइनलसम्मको यात्रा गराएका केसीले रेफ्रीको गलत निर्णयका कारण खेल हारेको औंल्याए ।

‘पहिलो हाफमा दुवैतर्फबाट गोल भएको थिएन । दोस्रो हाफमा खेल सकिन १५-२० मिनेट बाँकी हुँदा फाउल नै नभएकोमा मलेसियन महिला रेफ्रीले फाउल दिएर पेनाल्टी दिइन । त्यसपछि १०-१५ मिनेटका लागि खेल रोकियो । र, पछि सुरु भएपछि हाम्रा खेलाडी नर्भस भए,’ उनले खेलाडीसँग भने, ‘रेफ्रीको सानो गल्तीले गर्दा हामीले खेल हार्यौं । अहिले जस्तो अवस्था भएको भए भिडियो हेर्न हुन्थ्यो । त्यो बेलामा थिएन ।’